hederiger, -ra, -rum
Efeu tragend: MARVLLVS hymn 1,6,8 Comam diffusam animis Aeoliis hederigeram. ANSELMVS-G nepos epig 7,13,96 Tibi capita magniloqui deuouent hederigera. GIRALDI-LG hist 17 p.687 Existimant enim plerique, Dionysio Anthisteria dicata fuisse, in quibus et κιττοφόροι [sic ed. digit.], id est hederigeri introducebantur. FLAMINIO-MA carm 1,14,16 thyrsisque feras hederigeris | Lanient.
Lexicographica: TLL (1x als Konj., CATVLL.)
|