praeconsultor, -oris, m. – der vorher berät: CONTARINI-G op p.294 postquam is peroravit, surgit praeconsultor alius, qui à priori dissentiat (vgl. p.293 Venetiis in primo ... ordine sex sunt Senatores ... . horum praecipuum munus est, ut de administranda Republica, de bello, de pace, atque aliis maioribus negotiis praeconsultent atque Senatum consulant). ARNISAEVS doctr p.173 praeconsultorum senatus Athenis dercernebat prius, quod in deliberationem populi mitti debebat.