1. doctoratus, -a, -um – 1) der den Doktorgrad erworben hat: SILVESTRI ep 4 (tit) magistro Dominico ordinis Predicatorum in Sacra Pagina doctorato. ANNALES nat Germ Bon II p.265 mihi... a noviter doctoratis nationi debitas quinque libras bononienses persolvit. CARENA inquis p.21 se doctores praecupere, non autem Doctoratos, quae distinctio est valde notanda quia, ... non omnis Doctor est Doctus, licet omnis Doctus sit Doctor, re et opere, multi autem sunt Doctores nomine, pauci opere. – 2) gelehrt, akademisch: SIDNEY ep Tigur II p.180 (1577) Beuterichio, omnium reisterorum doctoratissimo. WITTICH theol p.2 Nam is fuit tum inter Papistas doctoratissimus, qui frequenter Aristotelem et nunquam Christum, Apostolos vel Prophetas citare posset.