semicorruptus, -a, -um – halb verdorben: PETRVS MARTYR orb nov 8,6,42 non ineptum cinnamomi saporem inesse senserunt, licet ex longa temporis intercapedine et concussu torrentis semicorruptus esset truncus ille. GIOVIO op IX p.279 ut quum quis matronam vel summis labris suaviarit, eam semicorruptam esse et quasi expugnatam arbitremur. FLACIVS clav I p.468 quae iam amisso primo nativoque vigore languida et semicorrupta sunt.
– semicorrumpo, -ere, halb verderben: FLACIVS clav I p.1263 tantopere abundabitis fructibus terrae, ut non possitis eos absumere, donec inveterascant et semicorrumpantur.