subiratulus
subiratulus, -a, -um
ungehalten: SALVTATI ep 14,13 (1405) quam ob rem subiratulus sibi petenti quod petis nolui respondere.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
subiratulus,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,