monocentricus, -a, -um – ein Zentrum habend: SALVTATI fat 2,7 p.60 Sola vero curvitas, quasi necessarium quiddam, sic corporibus heret, ut, quoniam impossibilis omnino sit infinita et interminabilis magnitudo, nulla ratione possit a corporibus sequestrari, sed sine rectitudine potest - sicuti videmus in spericis monocentricis qualia poma sunt vel policentricis qualia sunt oblonga - curvitate sola corporis superficies terminari.