suppressor, -oris, m. – der unterdrückt, entzieht, verheimlicht: PETRARCA sen 2,5,11 is enim, non suppressor modo coniurationis in regem sed conscius visus ac particeps ... consilii atque perfidie, penas luit. KORN Capito ep 139 (1522) qui ipsum iam dudum evangelii suppressorem cavillarunt. GROTIVS-H mare 12 in coemptores suppressoresque mercium, qui ex inopia aliorum soli quaestum faciunt. BISSELIVS leo p.419 Bohemus quidam Hieronymus nomine, cognominis vero genuini suppressor, pro quo, Pragensem sese nominabat.