singularizatus, -a, -um – alleingestellt: BARON-R metaphys p.24 Unitas Formalis igitur competit rebus quatenus habent essentiam simpliciter; Materialis vero quatenus habent Essentiam singularizatam, et restrictam per materiales conditiones. == metaphys p.455 Suppositum in rebus materialibus differre à natura, quia praeter naturam includit materiam signatam seu singularizatam, et accidentia. CALOV phil p.255 Nam Ens primò cognitum est, quà cognitionem Intellectualem eamque actualem et primigeniam vel originalem, non distinctam illam et accuratam, sed confusam et exotericam. Quod intelligendum de Ente, in quantum in singularibus radicatur. Singularizatum vocant.