policratia, -ae, f.
Herrschaft von vielen: CVRIA-CA Sarracen (Index s.v.) Policratia apud Guzulae inhabitatores uiget (vgl. p.337 regem aut dominum non habent, sed promiscuè sine ordine et lege rem communem administrant). CONTZEN pol p.603 sola ea gubernatio ad Rem publicam gerendam apud Sinenses probata est, quae in unius Imperio Monarchicam sustinet maiestatem, Aristocratiae porro vel Dimocratiae [!], vel alterius cuiuslibet Policratiae vel ipsum nomen apud Sinas est inauditum.
Lexicographica: TLL 0, LSJ 0
|