pleniusculus, -a, -um – eher voll, recht umfangreich: PONTANO Actius p.155 Nec me quorundam auctoritas moverit asseverantium a Virgilio (Aen. 5,13) scriptum "heu quia", ..., cum nos iudicemus neque "quia" neque "quid", sed "qui" fuisse a Virgilio scriptum; nam et littera 'd' pleniusculum nescio quid sonat, quod hic ipse numerus nunc renuit. NIPHVS pulchr p.1651 cuius pleniusculi digiti rotundique, non breves sunt. FROMONDVS phil Christ p.235 Prandium verò, etsi pleniusculum, horis tamen pomeridianis à ventriculo non invalido facilè concoquitur.