infrustrabilis, -e – unwiderstehlich: EPISCOPIVS op p.224 (1625) cum tu voluntatis naturam in omni statu eam esse velis, ut non possit non sequi mentem plene illuminatam, idque summa et infrustrabili necessitate? RVTHERFORD grat p.142 qui non habeat voluntatem universaliter efficacem, infrustrabilem, indefectibilem et necessariam in causando. == prov p.590 quia voluntas Dei cum suā invictā et infrustrabili necessitate non agit influxu absolutè necessario, sed ad modum, genium, et indolem causae liberae citra omnem vim.