praemagnus
praemagnus, -a, -um – sehr groß: BARBARO-H min, coroll 54 Est autem nux indica fructus, ut Mauri putant, palmae cuiusdam indicae praemagnus atque pinguis. KOLOPHON istc it00158000 fol.270r Venetiis in domo Aldi Romani summa cura laboreque praemagno (Horti Adonidis, Venedig: Aldus, 1496). GERBELIVS Celtis od 1513 sig.a3r Musae ... | Tractaturae animis praemagna negotia sacri | Concilii. == Erasmus ep 243 (1514/15) quis erit vspiam eruditorum... qui non secum ferat Nouum Testamentum Graece vel, si fieri potest siue comperiet, idem ipsum Latine in eodem volumine? quod nequit fieri, si codex praemagnus fuerit formaque augusta. FABER MEG carm Ian Pan opusc p.292 praemagnus sidera volvet Atlas (zuerst in Ioannis Pannonii . . . Elegiarum liber unus, ed. Adrianus Wolphardus, Bononiae, Hieronymus de Benedictis, 1523). IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1368 Exstat apud Aristophanem simile proverbium: Νῦν μεν οὐδεὶς αὐριον δὲ ὑπερμέγας, id est, Qui nunc nullus, cras praemagnus.
Lexicographica: TLL (1x, PAVL.FEST.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praemagnus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.01.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.