hisciacus, -i, m.
der gähnt: MARZIO hom 2 fol.63r Oscitare autem est hiscere, et hisciacus, qui nimium oscitatur. Cato in primo rerum rusticarum: "Vinum ad hisciacos sic facito ..." (CATO agr. 123 isciacos, so auch schon MERVLA in hom fol.126r ad l.).
Lexicographica: TLL 0
|