scutarius, -i, m. – Schildträger, Soldat (auch als Ehrentitel): CALVIN op V p.8 (1561) Nam probabile est, fuisse idem officium Praefecti illius, quod hodie est magni Scutarii, quem vocant in Gallia (d.i. Grand-Escuyer). RAMVSIO Const 2 p.71 omnes Scutarii in campo armati, in equis inter se colloqui atque militari more concilium armatum habere. GOTTFRIED Avity arch p.360 Nobiles Scutarii sive Scutiferi - Escuyers - sunt, quibus ius est arma maiorum suorum nobilitatis indicium facientia publice ostentare. BESOLD nat pop p.145 Scutarius, interdum etiam Scrutarius, sumitur pro eo milite, qui scuto tantum est armatus. Hinc Scutagium, servitium scuti. Hincqueve feuda Scutiferorum, Schiltlehen, apud Cuiac. lib. 4. Feud. tit. 74. die einer mit einem lechten Pferdt bedienet.