subludo, -ere – 1) anspielen auf, implizit behaupten: DECEMBRIO-A pol 4,34,27 Condere 'consecrare', ut: "animamque sepulchro / condimus", nisi forte Epicureae opinioni subluditur, ut animam 'conditam' simul, hoc est abditam et cum corpore et sepultam pariter intelligamus. EMSER disp Lips p.663 ubi joco vel serio ... patronum eum Boemorum subluderet. – 2) sich darin o. darunter bewegen: BARLAEVS poem I p.598 Blandula mellifluo subludit lingua palato, | Argutumque canit docto mudulamine guttur.