c(a)espitatio, -onis, f. – Stolpern: VENATOR-B mai. Witte phil I p.234 (1627) Nemo maximi fecit equum qui cespitat ... , et cum virtutes omnes complectitur, tamen Dominus in eo aestimando semper excipit cespitationem. BISSELIVS aest p.402 Apostolicum Symbolum a voce prima ad usque finis clausulam integerrime articulatissimeque, numquam intersistente pronuntiationis cursu, citra ullam caespitationem, adnumeravit. BVXTORF min. anticrit p.138 qui sine caespitatione ne duos quidem aut tres passus potest in Hebraicis progredi. HEIDANVS orig err p.496 Sicut enim si quis vastum aliquod templum, aut aedem de nocte illustrare velit, ut in illo sine cespitatione ambulari possit.