uocaticius, -a, -um – berufen: LVTHER op 4 p.619 (1513) Discipuli mittuntur, qui sunt episcopi praedicatoresque vocaticii a Deo. ERASMVS in nov test p.335 vocatvs apostolvs. ... Valet autem fermè perinde quasi dicas, Vocaticius apostolus, sive vocatione apostolus, et vocatione sanctis. HELGESEN in ep Paul p.259 ("Paulus vocatus apostolus Jesu Christi") Vocatus non est hoc in loco participium dictus aut nominatus, sed nomen absolutum, veluti dicas, apostolus est vocaticius siue vocatione hoc est electione, quo nomine significat se non aliquo ambitionis studio vsurpasse ... hanc dignitatem, sed ad illam a deo esse vocatum.