nobilista, -ae, m. – Adeliger: REPERTORIVM poen Germ IV 1031 (1459) eodem tempore per quandam nobilistam in dicta parochia residentem ... tot molestias patiebatur. BRVGMAN devot p.175 (1456/70) Si videres nobilistam superbum sed pauperem in sedibus prelature exaltari. EP obsc vir I 5 p.13 cum licentia audite unum magnum miraculum, quod fecit hic unus nobilista; diabolus confundat eum in aeternum, quia scandalizavit dominum magistrum nostrum Petrum Meyer in mensa, ubi fuerunt multi domini et nobilistae. WITZEL consid Interim p.187 (1549) et existunt hyppocentauri seu centauri, quos vocant nobilistas, immo lutheromanitas, qui per sacramenta, elementa, martiria, chrismata etc. iurent, se nunquam ulli cessuros aut papae aut caesari.