denobilito, -are – entehren: ERASMVS ep 70 (1498) Nebulonem appellabo, carnificem, furciferum ...; his, inquam. appellationibus te denobilitabo. == ep 1992 (1528) dum me laedere student, amasium suum denobilitant. EMSER c Luther assert p.99 (1519) Quare fraterne ipsum admoneo, ne nobilem illam ingenii sui venam his etiam moribus denobilitet. MORLINI nov 24 (1520) Ad istum modum fusis precibus, juvenis , amore digesto, ira percitus, stricto mucrone illam interemit atque denobilitavit.
– lex.: DASYPODIVS dict N 117 Denobilito, Ich geschende.