regenerator, -oris, m.
der wiederherstellt: BVCER in Rom p.161 ipse Deus eos, licet nihil huius sentientes, in communionem vitae aeternae suscipit, et spiritu regeneratore donat. VERMIGLI euchar fol.8v in baptismo Christum nobis dari, ut mediatorem, ut reconsiliatorem, atque ut magis proprie loquar, regeneratorem (regenerationem ed., vgl. Errata). SOCINVS-F op I p.92 ut Paulus Galatas propter spiritum regeneratorem spirituales vocat. ARMINIVS op p.299 Si iustificatio sit iustitiae infusio, est actio eius qui iustitiae habitum creaturae rationali infundit, nempe Dei, vel creatoris, vel Regeneratoris. EPISCOPIVS op p.336 Deus pater dicitur non creator tantum omnium, sed et autor et regenerator sive recreator omnium.
![]() Lexicographica: GEORGES 0 (regenerator), regeneratrix (1x)
|