concoctor, -oris, m. – Verschwender: BVLLINGER in Matth fol.152r Huiusmodi ingenium fidei proposuit nobis etiam evangelica lectio in filio illo concoctore et prodigo, cuius mentio fit Lucae 15. capite. == in Apoc p.154 Periisse dicuntur malè frugi homines et concoctores, interim tamen pereundo non desinunt esse. GWALTHER Nabal fol.8r Cognovi, vah betaceum, ficulneum, | Vinosum, imprudentem rei domesticae | Concoctorem. == hom in Gal fol.8v Sunt enim tales concoctorum et pessimae frugis hominum similes, qui cum ipsi creditoribus suis satisfacere non possint, sponsores tamen, qui seipsos sponte offerunt, nolunt admittere.