dialecticor, -ari
dialektisch argumentieren: EMSER c Luther assert p.703 Quid igitur dialecticatur impostor hic pessumus. == c Luther assert p.721 Dialecticabor et ipse aliquando tecum. LVTHER serv arb p.615 Sophistae sane melius hic saltem dialecticantur, quando rhetoricari nesciunt. == op 40,3 p.28 contra mendaciter dialecticantes et dolose rethoricantes debemus parati esse. ERASMVS hyp sig.c7r nescio quamobrem profitearis te velle rhetoricari aut dialecticari: aptius erat si dixisses sophisticari. FISHER op p.968 Sed iuvemus istum rhetorem, qui tam inepte dialecticatur, et rationem ipsius ad formam dialectices reducamus. CAPVNCVLVS Calvin ep 590 (1544) Quisquis enim recte dialecticari novit, syllogismum hunc a vitio prorsus assertum intelliget. PALEARIVS in pontif p.114 Si qui sunt, qui plus nimio dialecticentur in sacris libris, hi sunt scholastici homines. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2B 2,4,7,4 Sic plane Lutherus dialecticatur, ne dicam, quod verum est, sycophantatur.
Lexicographica: TLL 0
|