perusitatus, -a, -um
sehr gewöhnlich, ganz normal: FERRER pron 5,98,5 Talis tamen loquendi modus e graeco fluxit, ubi perusitatus sit. SEPVLVEDA praef Alex Aphrod p.523 verbis suo in genere perusitatis. VIVES conscr 105 qui astus erat oratoribus perusitatus. FLACIVS clav II p.293 Illud quoque ei perusitatum est, ut ... .
Lexicographica: TLL 0;
vgl. LATHAM perusito
|