seditiosulus, -a, -um
eher aufrührerisch: VIVES anim sen 11 (1519) cum sunt et moribus et aetate iuvenes pugnaces, contentiosi, violenti, seditiosuli, ambitiosi, asoti, adulatores. ERASMVS op IX-4 p.332 (1520) Ad hunc modum seditiosulus noster ἐκκλησιάζει. SIXTVS SENENSIS bibl p.690 (1566) Arbitror hanc periodum à seditiosulo quopiam monacho in fronte paginae descriptam. EGLI Bullinger ep 202 (1570) ne seditiosuli quidam clamores suos attollerent.
Lexicographica: GEORGES 0
|