initiamentum, -i, n. – Anfang: – 1) sing.: PONTANVS-Iac flor fol.):(2r quia secretissima, purissimaque animae cum Deo coniunctio futuri illius connubii in caelis olim peragendi prooemium quoddam, et initiamentum videtur, malui partem illam 'Sponsalium' nomine, hanc autem postremam 'De nuptiis agni' appellare. – 2) plur.: GRETSER Luth p.239 Iustinianus ... Iustinianeos novos auditores iurisprudentiae appellari voluit, ut rudimenta et initiamenta Iuris suo de nomine claritatem acciperent. BVCHNER ep p.824 occupetur hic liber meus circa voces et verba, et quaedam crepundia velut, aut initiamenta majoris cujusdam ac altioris doctrinae ... insinuabit. CELLARIVS-C ep p.26 mysteria litterarum ..., quae vniuersae doctrinae initiamenta sunt.