elimator
elimator, -oris, m. – 1) der perfekt darstellt: SALVTATI fat 2,6 p.47 Seneca quidem noster, stoicorum qui latinis scripserunt litteris sine dubio princeps et virtutum diligentissimus elimator. – 2) der abfeilt, perfektioniert: PREBVSINVS Amerbach ep I 29,2 (1494) Ad preclarum ... Magistrum Iohannem de amerbach palladiae ac appollinaee bibliothecae fabrum et elimatorem efficacissimum. WITZEL ep sig.M2r (1531) Rhenano nescio quid maximum et immensum debemus, utpote recusori elimatorique ueterum Authorum.
Lexicographica: TLL* (1x, TERT.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, elimator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.03.06 10.08.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.