1. confragro, -are
abbrennen: PETRARCA rem 2,55,7 Domus igne subito confragravit mea. PICCOLOMINI ep I-1 99 (1443) cum solis equos inhibere non posset illique vagarentur et mundum omnem ignibus confragrarent. ANNIVS VITERB antiq Berosus p.216 (1498) Eo tempore Italia in tribus locis arsit multis diebus circa Istros, Cymeos et Vesuuios uocataque sunt a Ianigenis illa loca palensana idest regio confragrata.
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: Nf. von conflagro ?
|