perhumilis, -e – 1) sehr bescheiden, untertänig: NEVMARKT-I ep 254 (nach 1374?) benignitati vestre deuota precum instancia et affeccione perhumili supplicamus. MACHET-G ep Roger 1 (1446) Beatissime pater et sanctissime domine, perhumili et omni jure debita summissione precurrente. CRINITVS disc 11,11 ut quidam ex loco perhumili ad illud imperatoris tam sanctum, tam augustum nomen ascenderint. – 2) sehr klein: GIOVIO elog p.132 Ab hoc homunculo, genere staturaque perhumili ... totius Galliae iuventus ad cultarum literarum studia alacriter excitata est. SEPVLVEDA gest Carol 7,14 Caesariani, ne arci, qua Pontifex obsidebatur, subsidium ferri posset, a Tiberi ad extremos hortos Pontificios ... vallum sed perhumile duxerunt.