actitatio, -onis, f. – Verhandlung (im Prozeß), (generell) Durchführung, Bewegung: GRATIVS or quodlib p.155 (1508) ne dum in his, quae philosophiae habuit exercitiis, verum et in forensibus illis actitationibus, quibus saepius involutus est. SVRIVS Rusbrochius contempl p.338 (1552) sine bonorum operum externa actitatione. CHORIER sotad p.257 (1678) Cantus suavitate dicunt placere, et saltationis agilitate, tremulaque lumborum actitatione.
– lex.: PEROTTI ccopiae 6,398 acto frequentatiuum, quod non est in usu, sed usurpatur aliud ab eo frequentatiuum actito. A quo actitatio, quae proprie in causis dicitur, et acta ab actitatis ita distinguuntur, quod acta sunt, quae extra iudicium fiunt, actitata quae in iudicio.