hylegialis, -e, o. hylegialius, -a, -um – lenkend, bestimmend: PICO-G adv astrol 2,7 Ptolemaeus, nec eo antiquiores, tale aliquid umquam opinati sunt; ipse loca primum enumerat quae vocat aphetica, Arabes hylegialia, latine dicere possumus dimissoria, sic dicta ab eo quod inde vitae cursus quasi ex carceribus dimissionis initia sortiatur. == ibid. Non enim apud eum umquam, cum Sol aut Luna erunt hylegialia, alius erit planeta praeterea vitae dispositor, sed tunc utitur dominatore planeta cum in annorum donatione reliqua hylegia auctoritatem non habent. CARION iudic sig.a7r Inquit Ptolemeus Tractatu. 2 Apotelesmatum Cap. 7: "Cum Eclipsis Lunae fuerit supra terram ... , tunc minatur potentiorum uirorum mortem, et praesertim ... habentibus Aquarium uel Taurum uel Scorpionem in Horoscopo, aut in reliquis locis Hilegialibus". HABRECHT Schickard ep 324 (1628) Miror quae fata hylegialia nos regant, quaeve Evestra communia, quod non semel iisdem afficimur curis (hylagialia ed., -leg- brieflicher Vorschlag v. F. Seck).