fortiusculus
fortiusculus, -a, -um – tapfer, eher stark: LANDINO disp Cam 2 p.57 Hic cum a Zenone Citieo Stoicorum principe fortiusculus esse didicisset atque ex illius ore virtutem ut solum bonum coleret. == disp Cam 3 p.136 Prius enim fortiuscula adhuc ita pugnabat Dido contra amorem. LEONTORIVS Amerbach ep I 395,12 (1508) vt fortiusculus et virilis est, vt dolorem subiuit, vt rediit ad sanitatem.
Lexicographica: TLL (1x adi., FVLG. myth.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, fortiusculus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.02.06 20.03.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.