longule
longule, adv. – etwas entfernt: – 1) lokal und übertragen: MATTHAEVS EX LOREYO Amerbach ep I 174,42 Erat doctori predicto cura quedam haud longule a ciuitate Lexouiensi. COWLEY naufr 1,2 continuo ut nos proprius accessimus, illa aufugit longule. MANVTIVS-P ad p.768 Venustius fiet, si longule transferatur proverbium, veluti si quis ingenium docti senis et exercitati praeferat ingenio parum eruditi iuvenis. == ad p.666 id genus aliae metaphophorae, quoties longule trahuntur ab oratione simplici, in proverbii speciem paulatim abeunt. – 2) temporal: ERASMVS ep 480 dum in παρεκβάσεις eruditissimas simul et amoenissimas crebrius expatiaris et in his longule commoraris. ZVBER epig sig. c6v Ex morbo malé longulé laboro. BARTH sap p.112 Deinde vestis, ipsa vix sui pars est, | Venire dicta longule ante praecedit | Et esse possit ipsa nuntia instantis.
Lexicographica: TLL* (PLAVT., TER., APVL.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, longule, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 09.01.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.