annutus, -us,
m.
das zustimmende Nicken: ALBERTI
Philod I p.162 Nolo me imperio, nolo

heritudini, nolo annutui mulierum subigere. MORALES
orig Cord p.159 hominem ... facere annutum omnibus praesentibus. AVANCINI
dram II p.120 Habet obsequentem Caesarem annutus Dei. BISSELIVS
leo p.262 Hunc montem, a saeculis praevisae pugnae sedem arenamque fieri, Divinus annutus approbārat.