postulatiuus
postulatiuus, -a, -um – fordernd: SALVTATI punct Interrogativus est quem post orationem postulativam solemus comuniter annotare. punctus scilicet planus, et super ipsum punctus longus, in formam cornu. FILELFO-GM ars 13 (1477) (tit) Postulatiua rei certae familiarissima epistola. ... Sinonima postulatiua rei certae (vgl. das Beispiel ibid. Rogo librum hunc mihi commodes) SCALIGER-JC ling Lat p.239 (1540) Sane modus ille rectius 'postulativus' dictus esset, cuius ratione comprehendatur etiam 'hortativus'. VOSSIVS-GJ gramm p.41 (1635) Quasi imperativus vocaretur, eò quòd semper illo utamur, quando imperamus, ac non potiùs, quia plurimùm imperamus, quando hoc utimur. Interea rectius ... postulativus diceretur, etsi ne quidem semper eo postulemus.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, postulatiuus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.11.05 15.12.22

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.