accentio, -onis, f.
Beifügung im Vers: ERASMVS ad 2,9,94 quod pleraque Stesichori poemata Epodica sunt, quae tribus constant, στροφῇ ἀντιστρόφῳ και ἐπωδῷ. Strophe est prima series uariis metrorum generibus incedens. Antistrophus est iteratus per eadem ferme genera recursus Epodus est diuersi carminis accentio.
Lexicographica: TLL* (1x, FAV.EVL. ad CIC.)
Etymologie: von accinere, vgl. concentio, succentio.
|