doctificus, -a, -um
lehrend, (daher) gelehrt: FRISCHLIN eleg sig.E8r doctificas fovere benigniter artes. ENS delitiae Germ II p.1240 Atque iuvas opibus vateis studioque fideli, | Quorum iamdudum tibi conciliatus amor stat, | Et tua doctificae clamant praeconia chartae.
Lexicographica: TLL (2x, PRISC., MART. CAP.)
|