dearticulo
dearticulo, -are, -aui, -atum – aufgliedern, strukturieren, ausprägen: SERRAVALLE comm Dante par 7,121-123 ex nihilo Deus illam animam humanam immediate a se facit et infundit corpori in feto, cito postquam corpus humanum est de natura dearticulatum. SALVTATI ep 5,22 ut aliquando tres tuos articulos planiore ratione dearticulem. FICINO Plotin enn 6,7,7 vestigia jam ejusmodi anima mundi prosequens peragendo , singulaque vestigia membratim dearticulando proprium perficiat opus (gr. διαρθροῦσαν). GAVRICVS sculpt p.155 (v. robustitas). AGRIPPA occ 2,52 Sunt siquidem nihil aliud characteres huiusmodi quam imagines male dearticulatae.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, dearticulo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.10.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.