occasionaliter, adv.
gelegenheitsweise: SALVTATI ep 9,4 ex quibus elicitur ipsam mulierem amatam occasionaliter atque per accidens tibi tot et tantarum rerum, quas bonas et virtuosissimas putas, non de per se neque principaliter causam esse. PICO-G or domin quia ista omnia sic possunt prodesse, ita etiam quandoque possunt occasionaliter nobis obesse. CAMPANELLA disp c astrol p.204 de arbitrariis, quorum principium est in nobis
![]() Lexicographica: TLL 0;
NOLTE lex p.636 occasionalis ... Adiectivum est, barbaro aevo cusum. ... Eiusdem censūs est Adverbium occasionaliter, pro quo Latini 'oblatā occasione'. lex p.1091 per praepositio ... ponitur loco Adverbiorum qualitatis, et tunc Germanice 'Weise' vertitur. Ita v. g. pro calumniose ..., occasionaliter, quod barbare dicitur.
|