doxosophus, -i, m.
der glaubt, recht zu haben: BVDAEVS op I p.6 (1532) In quibus tamen antehac doxosophi fefellerunt pro summis philosophis: non simulationis fuco tecti, sed caligine temporum. CHYTRAEVS-N poem fol.119v In Doxosophum. Doxosophus nuper quidam me forte rogavit ... . ACIDALIVS ep p.350 (1606) vt ab illorum sententia nec ipsi inertes Doxosophi recedant.
Lexicographica: TLL 0; LSJ δοξόσοφος
|