exaedificatio, -onis, f. – das Aufbauen: – 1) von Gebäuden: TETIVS Barb p.74 Proximum Virgini Aedificium Urbana amplissima Horrea, Camerariae potestati subiecta, nuperrima exaedificatione, veteribus adiuncta, demonstrat. – 2) übertragen, von immateriellen Strukturen: ACADEMIA Gust 1651,49 De quo cordicitus tibi gratulor, precorque ut vergat haec laudis adorea in Dei ter Opt. Max. aeviternam laudem; in militantis, sub extrema Mundi canitie, seraque Vespera, Ecclesiae exaedificationem. MASEN pal styl I p.221 Ipsa autem exaedificatio posita est in rebus, et verbis.