comper(h)endinator, -oris,
m.
Bremser, der aufschiebt: ERASMVS
ep 491 Deum immortalem, quid imprecer istis comperhendinatoribus?

ERASMVS
ad 1,5,85 (Acessaei Luna) Dictum in comperendinatores, qui novam subinde causam comminiscuntur, quo negocium proferant.
Davon: TEXTOR-I
offic I p.373 Unde natum adagium 'Acessaei Luna', in comperendinatores, qui semper causas comminiscuntur, quo negotium differant. Erasmus in Chiliad. HOFMANN
lex I p.33 Unde proverbium 'Acessaei luna', in comperendinatores. Erasm. in Adag.