oppugnatiuncula, -ae, f. o. -um, -i, n.
Feindseligkeit, kleinliche Streiterei: ZASIVS Rhenanus ep 168 (1520) utpote quod vanis istis oppugnatiunculis Eduardus nihil lucratus sit aliud quam eqs. VLSCENIVS-F Capito ep 140 (1522) Heri ... iuvenem propter aedium oppugnaciunculum (-lam legas ?) civitate eiecit.
Lexicographica: TLL 0
|