lecturio, -ire – lesen wollen: SALVTATI ep 3,24 epistolae tuae me dulcore mirabili ad lectionem tertiam illexerunt, et, nisi iam animus meus ad se rediens suspectas illas habere cepisset, me lecturientem diutius tenuissent. RHENANVS ep 6 pro archetypo habuit Isagogen in Ethicorum libros a Iacobo Fabro Stapulensi, praeceptore meo, miro studio et labore concinnatam, quam ego istic lecturienti saepius consulendam censeo. VOLZ Rhenanus ep 280 Sed ideo nondum legi, quod omnibus, quae lecturio, coemundis mea vacua pera non satis habet aera.
– lex.: DASYPODIVS dict L 101 Lecturio, Ich begaer oder rüst mich zuolesen. COMENIVS op did II p.445 Pulchre tamen Iul. Sacliger - qvia verba haec actionem desideratam, h. e. futuram, designant - descendere cogitavit a Participio futuro, Scripturus, Lecturus etc., ut Lecturio sit, 'lecturus sum avide'.