impotenter, adv. – 1) von Taten, Worten, despotisch, gewalttätig: POGGIO var fort 1 l.467 fortuna corporibus nostris impotenter, contumeliose, crudeliter abutitur. PONTANO Asinus p.624 (1486) quae te res tam impotenter agit? SLEIDANVS praef Frossardus chron sig.A7v vt alienis instructus exemplis, pacem cum finitimis colat: vt sciat, impotenter, auare, iniuste nihil agendum. VIDA rep 2,50,1 ut omnem civilem societatem ... dirimere, discerpere ac dissipare tam impotenter molitus fueris. CARDANO Nero 67,6 Neque enim Deus ... quicquam impotenter aut invidiose factum (coni. Ramminger, facere ed.) potest aut negligere aut ignorare. – 2) von Gefühlen, übermächtig, ohnmächtig: SCHEDE schediasm III p.177 Totos circumagi furore menses, | Totos angier impotenter annos. CAMDEN Brit p.214 uxoris mortem adeo acerbe et impotenter tulit maritus ut etiam ipsas aedes omnino negligeret et aversaretur. == Brit p.564 Clericus quidam ... virginem impotenter deperibat.