contentiuncula, -ae, f.
kleiner Streit: LIPPI-L opusc II p.30 qui suis cavillationibus et captiunculis res claras obscurant, ... in re sole dilucidiore quaestiunculas et contentiunculas excitant. MARINEVS fam 4,8,3 p.309 (1506) propter illam iam veterem contenciunculam, quae fuit inter nos olim. BVDAEVS Erasmus ep 1015 (1519) ita valuisse stomachationem aut contentiunculam vllam. ERASMVS ep 1022 (1519) finem imponi contentiunculis istiusmodi. ZWINGLI op II fol.84v (1525) Si enim verborum, quae modo ex Mose adduximus, sensus illis exacte cognitus esset, ab huiusmodi contentiunculis et λογομαχίαις abstinerent. LIPSIVS-J ep syll I p.55 (1582) Danaeus Theologus discessit, cui nescio quid contentiunculae cum ministris inciderat super Disciplina, uti vocant. BARTH grat p.34 (v. rixatiuncula). == grat p.140 (v. poscentiuncula). MORHOF poem p.368 (v. uexatiuncula).
Lexicographica: TLL 0; GEORGES (coni. in APVL.)
|