exorator, -oris, m.
– erfolgreicher Bittsteller: – 1) orator - exorator: ERASMVS coll 10 Abi orator, redibis exorator. ALMANDINVS Lefevre praef 120 p.387 denique 
orator ad te venio sive exorator fiam. GIRALDI-GB ep 15 ut non modo orator, sed exorator ad me revertatur. HVYGENS-Con carm 1662,050 En me Lomenius pronunciat Oratorem: | ... | Hei quod literulis per te, Ludovice, duabus | Exoratori non licet esse mihi! carm 1664,020 ut, qui facit Oratorem, | Exoratorem te velit esse Deus. == carm 1665,033 Chezius Orator nostra dicturus in Urbe est | Exoratorem, Musa, fac esse tui. – 2) sonst: COWLEY naufr prol Illius ergo causa sinite exorator siem ut nequis poetae vitio vortat novitio.
orator ad te venio sive exorator fiam. GIRALDI-GB ep 15 ut non modo orator, sed exorator ad me revertatur. HVYGENS-Con carm 1662,050 En me Lomenius pronunciat Oratorem: | ... | Hei quod literulis per te, Ludovice, duabus | Exoratori non licet esse mihi! carm 1664,020 ut, qui facit Oratorem, | Exoratorem te velit esse Deus. == carm 1665,033 Chezius Orator nostra dicturus in Urbe est | Exoratorem, Musa, fac esse tui. – 2) sonst: COWLEY naufr prol Illius ergo causa sinite exorator siem ut nequis poetae vitio vortat novitio.
Lexicographica: GEORGES