putidiusculus, -a, -um
stinkend, ranzig: DVDITHIVS ep 2 (1556) Sed putidiusculus et ineptus sum, qui haec tam minute persequor, cum ad te scribam, virum prudentissimum. BORGHINI imit p.1541 minime assentior quibusdam plus aequo religiosis, immo - ut verius dicam - putidiusculis, qui omnia quae a Cicerone dicta non sunt ... fugienda esse ... sibi certe persuaserunt. HARVEY-Ga rhetor 2 sig.Oiir O putidiusculum Oratorem! STANIHVRST Hib p.150 Huius non modò amicus, sed etiam amator Reimundus fuit, seque Strangboo putidiusculum petitorem, de sorore collocanda, saepenumero praebuit.
Lexicographica: GEORGES (CIC.)
|