dispicientia, -ae, f.
Erkenntnis: VALLA-L eleg 5,56 dispicere est providere et circumspicere mente ..., a quo dispicientia dicta est, circumspectio, et providentia, et consideratio diligens atque discretio. VIVES disc I 1,3 p.18 affectus ... animi ... dispicientiam veri perturbant.
![]() Lexicographica: GEORGES 0
|