tol(l)utiloquentia, -ae, f. – Wortreichtum, Redseligkeit: PEROTTI ccopiae 1,222 Item a tollo toles dicuntur ...; ab eodem tollutim nonnulli deductum existimant, a tollendis equorum pedibus, et tollutarium equum, et tollutiloquentiam, ideo que per geminum ll scribunt. Sed hoc falsum esse doctissimorum uirorum autoritate probatur. Quippe a uoluendo tolutim dicitur, quasi uolutim, hoc est uolubiliter. == ccopiae 11,43 Hinc etiam tolutim loqui homines dicuntur qui uolubilitate quadam linguae utuntur; et tolutiloquentiam pro sermonis uolubilitate ueteres usurparunt. BOVELLES Lefevre praef 60 p.209 quae est quaedam tolutiloquentia (coniieci, totulilo- ed. Rice) sermonisque nostri volumen, verborum implexus, dictionum inglomeratio ac facunda quaedam orationis propagatio. HVYGENS-Con ep 3670 (1644) Vale atque ignosce tolutiloquentiae.