scortillum, -i, n. – Hure: PONTANO Antonius p.140 qui scortillum nossem. == serm 3,17,17 Valentinum scortillum efflictim cum amaretur ab adolescente parum pecunioso. GALATEO ep ed. A. 40 p.260 (1495) Italia ... perfida, infida, discordiarum nutrix, officina simultatum, lupanar barbarorum, sacerdotum scortillum. SECVNDVS eleg 1,9,47 supposuit pro te scortillum turpe marito. BEZA iuv p.270 Illam Dorida, bellum illud amabile | Scortillum, et totius lupanaris decus. EBER Melanchthon ep 6373 (1557) Pontificem Romanum ... misisse regi Galliae gladium tanquam defensori Ecclesiae, et simul nobilissimum et bellissimum scortillum totius Italiae. ZANCHIVS-H Bullinger ep Graub II 755 (1566) inter amplexus scortilli Romani ... papa suavissime migravit ad inferos. CHORIER sotad p.181 (1678) Deliciosum, aeque ac tu es, scortillum Venus nunquam vidit.
– lex.: DASYPODIVS dict S 159 Scortulum, et Scortillum, dimi. Kleyns huorlin. WEINREICH aerar p.228 Scortillum, eine junge Hure. Quadrantariola. Meretricula.